Ως κολπίτιδα χαρακτηρίζεται η φλεγμονή του κολπικού βλεννογόνου, δηλαδή του χιτώνα που καλύπτει την εσωτερική επιφάνεια του κόλπου.

Τα κυριότερα συμπτώματα της κολπίτιδας ανεξάρτητα της αιτιολογίας της είναι η παρουσία κνησμού (φαγούρας), ερεθισμού, καύσου και υπερβολικών εκκρίσεων διαφορετικής υφής, οσμής και χρώματος από τις φυσιολογικές. Αρκετές φορές μπορεί να συνυπάρχει πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή και την ούρηση.

Τα συνηθέστερα αίτια της κολπίτιδας είναι βακτήρια και μύκητες ενώ συχνά μπορεί να προκληθεί από την έλλειψη οιστρογόνων ή από αλλεργία (π.χ από τη χρήση προφυλακτικών ή άλλων ενδοκολπικών προϊόντων).Ωστόσο δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν εκδηλώσεις φλεγμονής χωρίς όμως να ανευρίσκεται κάποιο συγκεκριμένο αίτιο. Αυτές οι περιπτώσεις χαρακτηρίζονται ως μη ειδικές κολπίτιδες και συνήθως αποδίδονται σε ορμονική ανισορροπία (συχνές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης). 

Η κολπίτιδα οφειλόμενη σε βακτήρια αποτελεί την πιο συχνά εμφανιζόμενη κολπίτιδα. Τα συμπτώματα που συνήθως κυριαρχούν είναι ο κνησμός (φαγούρα), ο ερεθισμός, ο καύσος και η εμφάνιση υπερβολικών εκκρίσεων λεπτόρρευστης υφής, έντονης οσμής ισχύος (ψαριού) που μπορεί να εντείνεται μετά τη σεξουαλική επαφή ή την περίοδο, χρώματος γκρι.

Ωστόσο απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή καθώς υπάρχουν σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα που οφείλονται σε βακτήρια όπως η κολπική λοίμωξη από τριχομονάδα.

Σε κάθε περίπτωση η ορθή και ασφαλής διάγνωση και αντιμετώπιση πραγματοποιείται μόνο μέσω του γυναικολόγου κατόπιν μίας σειράς διαγνωστικών εξετάσεων (κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού κ.α), πρακτική που προτείνεται να ακολουθείς κάθε φορά που παρατηρείς αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή.

Η κολπίτιδα οφειλόμενη σε μύκητες αποτελεί τη δεύτερη  πιο συχνά εμφανιζόμενη κολπίτιδα. Δεν αποτελεί σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και δεν «κολλάει» καθώς οι μύκητες αποτελούν μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου, όπου παραμένουν φυσιολογικά σε χαμηλούς πληθυσμούς. Συνήθης αιτία υπερανάπτυξής τους που μπορεί να οδηγήσει σε εκδήλωση κολπίτιδας αποτελούν καταστάσεις που οδηγούν σε ελάττωση των γαλακτοβακίλων στον κόλπο και επικράτηση άλλων μικροοργανισμών στην περιοχή (π.χ. μετά από λήψη αντιβίωσης για οποιαδήποτε λόγο  , χρήση ακατάλληλων και ισχυρών αντισηπτικών κολπικών διαλυμάτων κλπ).

Τα συμπτώματα που συνήθως κυριαρχούν είναι ο έντονος κνησμός (φαγούρα), ο ερεθισμός, ο καύσος και η εμφάνιση υπερβολικών εκκρίσεων παχύρρευστης υφής και λευκού χρώματος που χαρακτηρίζεται ως λευκόρροια, χωρίς τη παρουσία κάποιας χαρακτηριστικής δυσάρεστης οσμής.

Σε κάθε περίπτωση η ορθή και ασφαλής διάγνωση και αντιμετώπιση πραγματοποιείται μόνο μέσω του γυναικολόγου κατόπιν μίας σειράς διαγνωστικών εξετάσεων (κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού κ.α), πρακτική που προτείνεται να ακολουθείς κάθε φορά που παρατηρείς αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή.

Ανάλογα με τα συμπτώματα που σε απασχολούν υπάρχουν προϊοντικές επιλογές που μπορούν να σε ανακουφίσουν. Ωστόσο η πλήρης απαλλαγή από την αιτία της φλεγμονής δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν έχει προηγηθεί η διάγνωση αυτής και η χορήγηση της κατάλληλης θεραπείας από τον γυναικολόγο σου.

Σε περίπτωση βακτηριακής αιτιολογίας κολπίτιδας μπορείς να συνδυάσεις (σχήμα για βακτηριακή κολπίτιδα)
Σε περίπτωση μυκητιασικής αιτιολογίας κολπίτιδας μπορείς να συνδυάσεις (σχήμα για μυκητιασική κολπίτιδα)
Σε περίπτωση μη ειδικής αιτιολογίας  κολπίτιδας μπορείς να συνδυάσεις (σχήμα για άτυπη κολπίτιδα)

Η εμφάνιση μιας κολπίτιδας μπορεί να προληφθεί εφόσον διατηρείται η φυσιολογική χλωρίδα της περιοχής με την επικράτηση των γαλακτοβακίλων, το όξινο περιβάλλον του κόλπου (pH 3.5-4.5) με τη παρουσία του γαλακτικού οξέος και η απαραίτητη για τους ιστούς υγρασία. Η διασφάλιση αυτών των παραγόντων παρεμποδίζει την ανάπτυξη λοιμώξεων. Σε περίπτωση που η παρουσία αυτών των διαταράσσεται, οι κατάλληλες προϊοντικές επιλογές όπως τα προβιοτικά, οι ρυθμιστές κολπικού pH και τα προϊόντα ενυδάτωσης μπορούν να βοηθούν στην επαναφορά και διατήρηση αυτών και στην πρόληψη εμφάνισης λοιμώξεων.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟ ΡΥΣΗ

Tips:

• Μπορείς να υιοθετήσεις την καθημερινή λήψη προβιοτικών από το στόμα μέσω ειδικών συμπληρωμάτων με γαλακτοβακίλους ώστε να ενισχύεις εύκολα και φυσικά τη χλωρίδα του κόλπου να χρησιμοποιείς καθημερινά ειδικά καθαριστικά υγρά για την ευαίσθητη περιοχή με ενισχυμένη σύνθεση ως προς τη προστασία από μικροοργανισμούς.

Το πέρασμα στην αναπαραγωγική ηλικία σηματοδοτείται από τη περιοδική εμφάνιση αιμόρροιας που διατηρείται για λίγες μέρες και  συνήθως συμβαίνει κάθε 24 με 28 ημέρες. Η παρουσία του αίματος στην περιοχή του κόλπου- αν και φυσιολογική- μπορεί να οδηγήσει σε μικροδιαταραχές στο κολπικό περιβάλλον επηρεάζοντας το κολπικό pH και την παρουσία των γαλακτοβακίλων καθώς το αίμα φέρει ουδέτερη τιμή pH. Η επίδραση αυτή συνδυαστικά με το γεγονός ότι το αίμα αποτελεί ένα αρεστό θρεπτικό υπόστρωμα για τους μύκητες που υπάρχουν φυσιολογικά στον κόλπο, οδηγούν συχνά στην ανικανότητα του οργανισμού να ελέγξει την υπερανάπτυξη μυκήτων που τελικά προκαλούν φλεγμονή στη περιοχή.
Η ενίσχυση του φυσιολογικού μηχανισμού απομάκρυνσης των υπολειμμάτων της αιμόρροιας και η άμεση επαναφορά του κολπικού pH στις φυσιολογικές όξινες τιμές του μπορούν να περιορίσουν την εμφάνιση κολπίτιδας μετά το τέλος της περιόδου.

Ενδεικτικά μπορείς να συνδυάσεις (σχήμα για πρόληψη κολπίτιδας και ενίσχυση φυσικής ισορροπίας μετά τη περίοδο)

Tips:

• Προτίμησε τη χρήση σερβιέτας με βαμβακερό κάλυμμα τις οποίες αλλάζεις τακτικά σε σχέση με τα ταμπόν
• να χρησιμοποιείς καθημερινά ειδικά καθαριστικά υγρά για την ευαίσθητη περιοχή με ενισχυμένη σύνθεση ως προς τη προστασία από μικροοργανισμούς.

Μπορείς να υιοθετήσεις την καθημερινή λήψη προβιοτικών από το στόμα μέσω ειδικών συμπληρωμάτων με γαλακτοβακίλους  ώστε να ενισχύεις εύκολα και φυσικά τη χλωρίδα του κόλπου

Οι μύκητες αν και φυσικοί άποικοι του κόλπου οδηγούν πολύ συχνά σε λοιμώξεις ενώ υπάρχουν  συγκεκριμένοι λόγοι που μειώνουν την πιθανότητα για επιτυχή περιορισμό αυτών και απαλλαγή από τις εκδηλώσεις κολπίτιδας. Ως αποτέλεσμα  συχνά καταγράφεται η επανεμφάνιση συμπτωμάτων μυκητιασικής κολπίτιδας πολύ σύντομα από το προηγούμενο επεισόδιο αυτής γεγονός που χαρακτηρίζεται ως υποτροπή. Κυριότερες αιτίες είναι η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στις συνήθεις φαρμακευτικές αγωγές, η ελλιπής διάγνωση, η αυτοδιάγνωση, η μη τήρηση των σχημάτων αγωγής κ.α.
Σε κάθε περίπτωση η ορθή και ασφαλής διάγνωση και αντιμετώπιση πραγματοποιείται μόνο μέσω του γυναικολόγου κατόπιν μίας σειράς διαγνωστικών εξετάσεων (κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού, ταυτοποίηση υπεύθυνων στελεχών, επιλογή των αποτελεσματικών κάθε φορά δραστικών κ.α), πρακτική που προτείνεται να ακολουθείς κάθε φορά που παρατηρείς αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή.
Η ευλαβική τήρηση των σχημάτων αγωγής και η υιοθέτηση τακτικών που ενισχύουν άμεσα τη τοπική ισορροπία και άμυνα της περιοχής αποτελούν τα μέσα για επιτυχή περιορισμό των υποτροπών.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟ ΡΥΣΗ

Tips:

• να επιλέγεις βαμβακερά εσώρουχα και να περιορίζεις τη χρήση των στενών συνθετικών εσωρούχων
• να αποφεύγεις τη χρήση καθημερινής σερβιέτας
• να αλλάζεις άμεσα μαγιό και να μην κάθεσαι άμεσα στην άμμο της θάλασσας
• να αποφεύγεις γενικά τα στενά ρούχα και ότι μπορεί να αυξήσει σημαντικά την υγρασία και τη θερμοκρασία της περιοχής
• να χρησιμοποιείς καθημερινά ειδικά καθαριστικά υγρά για την ευαίσθητη περιοχή με ενισχυμένη σύνθεση ως προς την προστασία από τους μύκητες.

Τα προβιοτικά είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί οι οποίοι δεν προκαλούν νόσο στο ανθρώπινο σώμα και συμβάλλουν με πολλούς τρόπους στη διασφάλιση της υγείας του π.χ. παρεμποδίζοντας την ανάπτυξη άλλων παθογόνων μικροοργανισμών, συμβάλλοντας στη πέψη στον τροφών κλπ.

Φυσιολογικά, στις περισσότερες κοιλότητες του ανθρώπινου σώματος όπως και στο δέρμα, υπάρχει χλωρίδα δηλαδή μικροοργανισμοί που στο πέρασμα των ετών έχουν καταφέρει να συνυπάρχουν αρμονικά με τον άνθρωπο και να αναπτύσσουν μαζί του μία αμοιβαία ανταποδοτική σχέση (οι μικροοργανισμοί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να επιβιώσουν και ταυτόχρονα ενισχύουν την πρώτη γραμμή άμυνας του ανθρώπινου σώματος). Σε περίπτωση που υπάρξει διαταραχή της φυσιολογικής χλωρίδας π.χ. από τη λήψη αντιβιοτικών σκευασμάτων τότε εύκολα δίνεται η ευκαιρία σε παθογόνους μικροοργανισμούς να αναπτυχθούν και να προκαλέσουν λοιμώξεις. Η όσο πιο άμεση αποκατάσταση της φυσιολογικής χλωρίδας με τη χρήση προβιοτικών σκευασμάτων συμβάλει στον αποτελεσματικό περιορισμό των παθογόνων μικροοργανισμών και στην παρεμπόδιση ανάπτυξης νέων.

Η φυσιολογική χλωρίδα που μπορεί να αποικεί διαφορετικές κοιλότητες του σώματος διαφοροποιείται σημαντικά από σημείο σε σημείο, ανάλογα με την ηλικία του ατόμου, τις διατροφικές του συνήθειες, τον τρόπο ζωής του κλπ. Για την κολπική κοιλότητα οι μικροοργανισμοί που έχουν επικρατήσει στο πέρασμα των ετών και συμβάλουν σημαντικά στη διατήρηση της ισορροπίας της περιοχής είναι οι γαλακτοβάκιλοι. Αυτό το είδος βακτηρίων χρειάζεται κάθε φορά ιδίως κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας να κυριαρχεί ώστε να διατηρείται το όξινο περιβάλλον στην περιοχή. Σε περίπτωση που ο πληθυσμός των γαλακτοβακίλων διαταραχθεί αυξάνεται η πιθανότητα εμφάνισης παθολογικών καταστάσεων. Τα προβιοτικά σκευάσματα που δρουν αποτελεσματικά επαναφέροντας και αποκαθιστώντας την κολπική χλωρίδα είναι εκείνα που φέρουν στην σύνθεσή τους μεγάλη ποσότητα γαλακτοβακίλων – το είδος των βακτηρίων που φυσιολογικά επικρατούν στον κόλπο και διαμορφώνουν το επιθυμητό όξινο περιβάλλον και pH κολπικού υγρού.

Υπάρχουν βακτηριακά στελέχη που χρησιμοποιούνται ως προβιοτικά τα οποία από τη φύση τους έχουν τη δυνατότητα ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν να λαμβάνουν δύο μορφές:
-τη μορφή του σπόρου, ανθεκτική μορφή που διαφυλάσσει τον μικροοργανισμό όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες θέτουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά του,
-τη βλαστική μορφή , που δίνει τη δυνατότητα στον μικροοργανισμό να αναπτύσσεται και να πολλαπλασιάζεται όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές.
Η επιλογή προβιοτικών σκευασμάτων που προσφέρουν τα βακτηριακά στελέχη τους στη μορφή του σπόρου διασφαλίζει ότι ο μικροοργανισμός φθάνει στον επιθυμητό ιστό-στόχο ζωντανός παρά την όλη επεξεργασία που έχει υποστεί κατά τα στάδια παραγωγής , συσκευασίας, φύλαξης και μεταφοράς. Έτσι επιτυγχάνεται η μέγιστη αποτελεσματικότητα της χρήσης τους.

Καθώς το eva intima biolact ovules περιέχει πληθυσμούς ζωντανών γαλακτοβακίλων στη μορφή του σπόρου, ενδέχεται να υπάρχουν μικρές μεταβολές στον χρωματισμό του υπόθετου (από υπόλευκο έως ανοιχτόχρωμο γκρι-μπεζ), γεγονός που θεωρείται φυσιολογικό μιας και εξαρτάται από τα καλλιεργητικά υλικά που έχουν κάθε φορά χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη αυτών των βακτηρίων.

Η εφαρμογή κολπικών υπόθετων είναι ευεργετική όσο συχνά και αν επιλέγεις να την πραγματοποιήσεις χωρίς να υπάρχει κάποιος περιορισμός στη συχνότητα χρήσης. Ωστόσο όταν τίθεται θέμα αποκατάστασης της χλωρίδας μετά από λοιμώξεις απαιτούνται τουλάχιστον 8 ημέρες ώστε να διαμορφωθεί εκ νέου δυνατός και ακέραιος πληθυσμός γαλακτοβακίλων στη περιοχή.

Το γαλακτικό οξύ είναι ο παράγοντας εκείνος που διαμορφώνει το όξινο περιβάλλον στον κόλπο.
Κατά την αναπαραγωγική ηλικία απελευθερώνεται από τους γαλακτοβάκιλους της φυσιολογικής κολπικής χλωρίδας μετά από τον μεταβολισμό του γλυκογόνου που χρησιμοποιούν ως τροφή. Το όξινο κολπικό περιβάλλον είναι αρεστό και ενισχύει τη δράση των  γαλακτοβακίλων ενώ ταυτόχρονα περιορίζει την ανάπτυξη άλλων παθογόνων μικροοργανισμών.
Ωστόσο και πέραν της αναπαραγωγικής ηλικίας όπως π.χ κατά τη μετεμμηνόπαυση, η διατήρηση των όξινων συνθηκών στον κόλπο μπορεί να αποτελέσει μέσο για την πρόληψη εκδήλωσης λοιμώξεων. Σε αυτό το στάδιο της ζωής μίας γυναίκας μπορούν βοηθήσουν άμεσα οι ρυθμιστές κολπικού pH που προσφέρουν έτοιμο γαλακτικό οξύ και διαμορφώνουν άμεσα την απαιτούμενη οξύτητα στον κόλπο.

Ο κνησμός (φαγούρα), ο ερεθισμός και το αίσθημα καύσου αποτελούν κλινικές εκδηλώσεις που μπορεί να παρατηρούνται σε καταστάσεις διαφορετικής αιτιολογίας στην περιοχή του κόλπου. Συνήθως παρατηρούνται σε περιπτώσεις λοίμωξης ποικίλης αιτιολογίας που εκεί συνυπάρχουν ταυτόχρονα με αυξημένες κολπικές εκκρίσεις με ή χωρίς οσμή. Η παρουσία αυτών των συμπτωμάτων χωρίς την παρουσία υπερεκκρίσεων μπορεί να οφείλεται στην εκδήλωση κολπικής ξηρότητας.

Σε κάθε περίπτωση η ορθή και ασφαλής διάγνωση και αντιμετώπιση πραγματοποιείται μόνο μέσω του γυναικολόγου κατόπιν μίας σειράς διαγνωστικών εξετάσεων (κολποσκόπηση, καλλιέργεια κολπικού υγρού κ.α), πρακτική που προτείνεται να ακολουθείς κάθε φορά που παρατηρείς αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή.